سوآئو یک شهرک صنعتی در کنار دریا در شهرستان یلان، تایوان است که به خاطر محصولات دریایی تازه و بندرگاه مجاورش معروف است. این پروژه با فناوری جدیدی به نام CAS (سیستم سلول‌های زنده) که توسط مشتری ما، TSC Anyong biotechnology معرفی شد، آغاز شد و امیدوار بود با تکیه بر مزیت زمین‌شناسی آن، یک کارخانه شیلات توریستی در سوآئو بسازد. ایده تاکید دارد بر تعامل بین کارخانه و مشتری و همچنین بهینه سازی رابطه بین کارخانه و محیط اطراف.

رویکرد طراحی معماری ما این است که اجازه دهیم ساختمان با محیطی ترکیب شود، مانند اینکه چگونه آفتاب پرست رنگ پوست خود را بر اساس دما، شدت نور، شرایط فیزیکی و بسیاری دلایل دیگر تغییر می دهد. بنابراین، ما سیستم‌های پانل فلزی سوراخ‌دار هندسی را در سه رنگ سبز و اندازه‌های متعدد سوراخ‌هایی ایجاد کردیم که در یک قطعه بزرگ از پوسته بیرونی اطراف ساختار کلی قاب فولادی قرار گرفتند. همچنین، با فشار دادن یک طرف صفحه فلزی به سمت مرکز و با قاب ساختاری لوزی در پشت، هر سیستم پانل مانند روی هم قرار گرفتن روی دیگری به نظر می رسد. با انجام این کار، این سیستم های پانل انواع مختلفی از ویژگی ها و بیان شگفت انگیز را بر روی سطح پوست با توجه به تغییرات فصلی و تغییرات آب و هوا ارائه می دهند.

این کارخانه شیلات دارای محصولات مختلف، عمدتاً ماهی منجمد به روش CAS (انجماد سریع)، کالاهای فرآوری شده ماهی مانند توپ ماهی و روغن ماهی تولید می کرد. بیشتر این محصولات به بازارها و رستوران های محلی خارج از کارخانه تحویل داده می شود. علاوه بر این، ما بازار و رستوران های خود را نیز در ساختمان ارائه می دهیم، بنابراین بازار کالاهای فرآوری شده ما را به فروش می رساند و بسیاری از غذاهای رستوران نیز از محصولات ما ساخته می شوند. ضایعات و بقایای تولید شیلات به گلخانه در طبقه فوقانی بازیافت می شود تا سبزیجات پرورش داده شود و سبزی ما به بازار و رستوران ها بازگردانده می شود تا به عنوان یکی از تولیدات ما باشد.

ما دو مرحله پردازش بر روی محصولاتمان در طبقه اول و دوم، آشپزخانه مرکزی در زیرزمین و خانه سبز در طبقه سوم داریم. با چیدمان پیچیده هر فضای کارکردی اصلی، اجازه می‌دهیم که فرآیندهای تولید از زیرزمین تا طبقه بالا پیش برود و بازدیدکنندگان ما می‌توانند مستقیماً نحوه خرید خود را مشاهده کنند. بر خلاف کارخانه سنتی، ما چیدمان معمولی را شکستیم، هر منطقه پردازش را به طور جداگانه تغییر مکان دادیم و قرار دادیم، اما گردش آن را با برنامه های دیگر بهبود دادیم، و مهمتر از همه این است که بازدیدکننده ما بتواند با هر برنامه به طور همزمان تعامل داشته باشد.

پس از تکمیل برنامه کارخانه شیلات، تبدیل فضای منفی به یک فضای عمومی بزرگ برای تعامل بازدیدکنندگان با هر منطقه پردازشی می شود. بازدیدکنندگان بلافاصله با نفوذ نور خورشید از سقف بلند در بالا با نورگیر ساختاری لوزی عظیم در هنگام ورود به فضا جذب می شوند. مقدار زیاد نور خورشید با نورپردازی شبیه سازی شده باغ در فضای باز لابی فضای باز را به کل فضا می بخشد. در حالی که بازدیدکنندگان فضای عمومی را طبقه به طبقه تجربه می کنند، پل های واقع در هر طبقه و پله برقی ها به طور پیچیده در کل فضا عمل می کنند و ایده پیچیدگی تولید کارخانه را نشان می دهند. علاوه بر این، ترکیب ترکیبی از کاشی‌های کف تک رنگ و چیدمان پانل‌های دیوار چوبی با «بافت» از محیط و نمای بیرونی مطابقت دارد.

جدای از خودکفایی بین تولید کارخانه و مصرف بازار، افزایش توسعه پایدار یکی از ایده های بزرگ بود. هدف ما ایجاد یک جامعه خودکفا در این ساختمان با پرورش غذای خود، تولید انرژی خود و تبدیل سیستم زباله آن به یک سیستم احیا کننده حلقه است. با نصب سیستم پنل خورشیدی و جمع آوری آب باران به روش سنتی، تصمیم گرفتیم آنها را در یک سازه در پشت بام ادغام کنیم. بنابراین، سیستم پنل خورشیدی را به جای اینکه فقط روی سطح وصل کنیم، از روی زمین نگه می داریم و سیستم جمع آوری آب باران را در قسمت پشتی سیستم پنل خورشیدی نصب می کنیم. بنابراین، زیر سیستم پنل خورشیدی به فضای جالبی تبدیل می‌شود و بازدیدکنندگان می‌توانند در اطراف پشت بام گردش کنند و ببینند که چگونه این ساختمان سازگار با محیط زیست عمل می‌کند.

منبع : Archdaily